1- برآمدگی یا فتق دیسک: افزایش سن، می تواند سطح خارجی دیسک های ستون فقرات را تحت تأثیر قرار دهد و اغلب باعث ترک خوردگی استخوان ها و بیرون زدگی (فتق) دیسک می شود. این برآمدگی گاهی اوقات می تواند به کانال نخاعی و ریشه های عصبی فشار وارد کند.

2- کم آبی دیسک ها: دیسک های کمر مانند بالشتک هایی در بین مهره های ستون فقرات عمل می کنند. دیسک های ستون فقرات بیشتر افراد در سن 40 سالگی، شروع به خشک شدن و جمع شدن می کنند که باعث تماس بیشتر استخوان ها در بین مهره ها و در نتیجه فرسایش آنها می شود.

3- خار استخوان (زائده های استخوانی): تحلیل رفتن دیسک اغلب باعث تولید استخوان اضافی برای تقویت ستون فقرات می شود. این زائده های استخوانی گاهی اوقات موجب گرفتگی کانال نخاعی و ریشه های عصبی می شوند.

4- سفتی رباط ها: رباط ها، بافت های همبند محکمی هستند که استخوان ها را به هم وصل می کنند. رباط های ستون فقرات می توانند با بالا رفتن سن سفت تر شوند و باعث کاهش انعطاف پذیری گردن شوند.