حدود سه میلیون نفر در ایالات متحده، به صرع مبتلا هستند. تشنج های صرعی، زمانی اتفاق می افتد که الگوهای خاصی از فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز رخ دهد.

علائم تشنج صرعی

علائم تشنج صرعی، شامل انقباض یا تکان خوردن عضلات، از دست دادن هوشیاری، ضعف، اضطراب و خیره شدن است. در برخی از افراد مبتلا به صرع، تغییرات آب و هوا، قرار گرفتن در معرض برخی بوها و حتی استرس، می تواند به عنوان یک عامل محرک برای بروز تشنج عمل کند.

در بعضی موارد، شروع حملات صرعی با Aura همراه است. Aura ها، ادراک خاص و متمایزی هستند که در زمان بروز هر تشنج، احساس می شوند. این ادراک ها می تواند شنیداری، بویایی، بینایی، حسی – پیکری، چشایی (مربوط به مزه)، شکمی (شبیه احساس حالت تهوع)، حرکتی، اتونومیک (لرز یا حالت مورمور شدن)، یا روانی (به عنوان مثال، دژاوو) باشند.

تشنج، انواع مختلفی دارد. اغلب افرادی که مبتلا به صرع هستند، دچار تشنج کانونی یا جزئی می شوند. حملات کانونی، تنها یک ناحیه یا یک طرف مغز را درگیر می کنند.

⬅️انواع سردرد های خطرناک➡️

دو نوع تشنج کانونی وجود دارد:

⬅️ تشنج های کانونی آگاهانه، که تشنج جزئی کانونی نیز نامیده می شوند، می توانند برای چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند و هنگامی رخ می دهند که فرد بیدار و آگاه است.

⬅️ تشنج کانونی با نقص در هوشیاری، می تواند یک یا دو دقیقه طول بکشد و هوشیاری را مختل نماید. گاهی اوقات این تشنج ها پس از تشنج کانونی آگاهانه رخ می دهند.

با تجزیه و تحلیل داده های EEG، سابقه پزشکی، مشاهدات فیزیکی و گاهی اوقات بررسی ویدیویی، می توان تشنج های صرعی را تشخیص داد.