هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد. پزشک شما که تحت شرایط سیستم عصبی (متخصص مغز و اعصاب) آموزش دیده است، پارکینسون را بر اساس سابقه پزشکی، بررسی علائم و نشانه های شما، معاینه عصبی و فیزیکی، بیماری را تشخیص می دهد.

• پزشک شما ممکن است یک اسکن کامپیوتری با انتشار تک فوتونی (SPECT) را پیشنهاد کند که اسکن ناقل دوپامین (DaTscan) نامیده می شود. اگرچه این می تواند از شبهه بیماری پارکینسون حمایت کند، اما علائم و معاینه عصبی شما در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می کند و اکثر مردم نیازی به DaTscan ندارند.
• انجام آزمایشات آزمایشگاهی مانند، آزمایش خون را برای رد سایر شرایطی که ممکن است باعث علائم شما شوند، پزشک به شما پیشنهاد دهد.
• آزمایش های تصویربرداری، مانند MRI، سونوگرافی مغز و اسکن PET نیز ممکن است برای رد سایر اختلالات، مورد استفاده قرار گیرد.اما آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص بیماری پارکینسون مفید نیستند.
• علاوه بر معاینه شما، پزشک ممکن است کاربی دوپا – لوودوپا، داروی بیماری پارکینسون را به شما تجویز کند. برای نشان دادن فایده باید دوز کافی به شما داده شود، زیرا دوزهای کم برای یک یا دو روز قابل اعتماد نیستند. بهبود قابل توجه با این دارو اغلب تشخیص بیماری پارکینسون را تأیید می کند.
• گاهی اوقات تشخیص بیماری پارکینسون زمان بر است. پزشکان ممکن است با پزشکان متخصص مغز و اعصاب که در زمینه اختلالات حرکتی آموزش دیده اند، ملاقات های منظمی را برای ارزیابی وضعیت و علائم شما در طول زمان و تشخیص بیماری پارکینسون توصیه کنند.