مصرف اولیه گاباپنتین برای درمان سیاتیک، علاوه بر پیشگیری از پیشرفت حساسیت مرکزی، به کنترل درد سیاتیک شدید کوتاه مدت کمک می کند. برای آشنایی بهتر با اثربخشی طولانی مدت گاباپنتین برای درمان سیاتیک، به تحقیقات بیشتری نیاز است. گاباپنتین، برای درمان سیاتیک شبیه به روش های درمانی مداخله ای تر مانند تزریق های استروئیدی عمل می کند، اما عوارض جانبیِ روش های مداخله ای مانند آسیب محل تزریق را ندارد.

سایر دردهای عصبی

گاباپنتین می تواند کمردرد مزمن ناشی از دیابت و زونا را به طور مؤثر درمان کند. قندخون بالای ناشی از دیابت می تواند منجر به درد عصبی شود که نوروپاتی دیابتی نامیده می شود. با اینکه این شرایط معمولاً باعث ایجاد درد در پاها می شود، اما می تواند باسن یا ران ها را نیز درگیر کند.

زونا در افراد بالای 50 سال، معمولاً موجب نوروپاتی بعد از درمان می شود. نوروپاتی بعد از درمان، درد سوزشی است که بعد از رفع علائم زونا ادامه پیدا می کند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف گاباپنتین می تواند به طور موفقیت آمیز دردهای بعد از بیماری زونا را درمان کند.

کمردرد بعد از جراحی

تحقیقات امروزی نشان می دهد که مصرف گاباپنتین نسبت به اپیوئیدها، برای کاهش درد پس از جراحی ایمن تر است. گاباپنتین و اپیوئیدها هر دو نیاز به نسخه ی پزشک دارند و عملکرد مغز را تغییر می دهند. اما، گاباپنتین نسبت به اپیوئیدها، کمتر اعتیادآور است و علائم ترک خفیف تری دارد. گاباپنتین می تواند درد پس از جراحی دیسک ستون فقرات را تا حد زیادی تسکین بخشد.

افرادی که همزمان از گاباپنتین و تزریقات استروئید اپیدورال استفاده کرده اند، نسبت به کسانی که فقط به داروهای تزریقی و داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) بسنده کرده اند، تسکین درد بهتری را گزارش کردند.

آرتروز

تحقیقات نشان می دهند که گاباپنتین در درمان کمردردهای ناشی از مشکلات مزمنی مانند آرتروز تأثیر زیادی ندارد. گاباپنتین همچنین برای درمان کمر درد غیر اختصاصی، بی تأثیر است.

فیبرومالژیا

مطابق با تحقیقات، ناراحتی ایجاد شده توسط فیبرومالژیا با گاباپنتین قابل درمان است. فیبرومالژیا، نوعی بیماری عصبی است که به صورت یک درد اسکلتی عضلانی در سطح گسترده ظاهر می شود.