در حالی که اغلب موارد درد عصبی سه قلو به مصرف دارو پاسخ می دهند اما گاهی اوقات درد به درمان پاسخی نداده و علائم شدید باز می گردند.در این موارد، جراحی گزینه درمانی مورد نظر خواهد بود.

فرایند جراحی برای درمان درد عصب سه قلو  موارد زیر است:

تزریق گلیسرول

در حین این فرایند، یک داروی آرام بخش قوی به بیمار داده شده و صورت به طور موضعی بی حس می شود. پزشک یک سوزن را از گونه به قاعده جمجمه وارد می کند. این سوزن با کمک تصویر برداری اشعه ایکس تا مایع نخاعی اطراف ریشه عصب سه قلو هدایت شده و مقداری اندک از گلسیرول تزریق می شود. گلیسرول توانایی عصب در ارسال پیام درد را مسدود کرده و می تواند سبب التیام عصب آسیب دیده شود. لازم به ذکر است که گلیسرول آسیبی به عصب نمی رساند. این فرایند معمولا ظرف چند دقیقه انجام شده و فرد می تواند در همان روز به خانه بازگردد.

جراحی پرتویی استریوتاکتیک

در این فرایند با استفاده از تصویر برداری کامپیوتری پرتو هایی با تمرکز بسیار بالا به ریشه عصب تابانده می شوند. این فرایند بدون درد بوده و معمولا بدون بیهوشی انجام می شود.

درمان حرارتی با امواج رادیو فرکانس

این فرایند سرپایی تحت بی حسی انجام شده و در آن با استفاده از یک سوزن دراز و تو خالی جریانی الکتریکی به عصب سه قلو وارد می شود. فرد در حین فرایند هوشیار خواهد بود تا در تشخیص محل دقیق ریشه درد به پزشک کمک کند. پس از آن که محل درد مشخص شد، الکترود داغ شده و عصب را از بین می برد.

جراحی پرتویی گاما نایف

در این فرایند سرپایی با استفاده از یک رویکرد هدفمند پرتو ها عصب سه قلو را تخریب می کنند. این جراحی به دلیل دقت، تاثیر گذاری، تهاجم کمتر و ایمنی بیشتر دارای محبوبیتی روز افزون است.

کاهش فشار اعصاب و عروق خونی

این مورد یک فرایند جراحی عمده بوده و شامل جراحی مغز نیز می شود. در این روش با رفع فشار موجود بر اعصاب، امکان التیام و بهبود به آن ها داده می شود. طبق مطالعات، در 90 درصد بیمارانی که تحت این جراحی قرار گرفته اند رهایی از درد گزارش شده است.

دیگر گزینه های جراحی شامل برش عصب یا جا به جایی عروق خونی می شوند که بر روی اعصاب فشار وارد می کنند. تمامی جراحی ها با خطر ابتلا به بی حسی موقت یا دائم صورت همراه هستند. در برخی موارد، درد می تواند دوباره بازگردد. پزشک می تواند مزایا و معایب هر کدام از روش های درمانی را برای بیمار توضیح دهد. پزشک علاوه بر ارزیابی علائم، سابقه پزشکی و تمایلات شخصی فرد در انتخاب بهترین گزینه درمانی نیز به او کمک می کند.