1- کشیدگی دیسک

دیسک ها نیز همچون دیگر نواحی بدن دچار کشیدگی یا پیچ خوردگی می شوند. اعمال فشار مداوم یا شدید بر هر گونه بافت نرم بدن درد را به همراه خواهد داشت. رباط ها، تاندون ها و عضلات از جمله بافت های نرم بدن به شمار می روند. 

در صورتی که نیرو یا فشار بیش از تحمل بافت های نرم باشد، التهاب و تحریک پذیری و علائم دیسک کمر به وجود خواهد آمد که در آزمایش های تصویر برداری و اشعه ایکس قابل تشخیص نیست.

2- بیماری دژنراتیو یا فرسایش دیسک

دیسک های کودکان خردسال پر حجم و مرطوب است اما با افزایش سن کاهش حجم مایع درون آن تا جایی ادامه می یابد که دیسک نسبتا خشک و باریک می شوند. 

این فرایند طبیعی ناشی از افزایش سن، اصطکاک بین مهره ها را افزایش داده و زائده هایی را در اطراف دیسک به وجود می آورد که خار استخوانی نام دارند. این تغییرات مرتبط با سن با این که در اغلب اوقات مشکلی به وجود نمی آورند اما در برخی افراد عامل درد هستند. 

تغییرات یاد شده با نام بیماری دژنراتیو یا فرسایش دیسک نامیده می شوند. رایج ترین علامت این بیماری درد کمر است که با فعالیت یا نشستن به مدت طولانی تشدید می شود. محققان بر این باورند که فرسایش دیسک رایج ترین عامل درد کمر در افراد مسن است.

3- بیرون زدگی دیسک

لیز خوردگی دیسک اصطلاح نادرستی است که گاهی اوقات برای توصیف بیرون زدگی دیسک توصیف می شود. این اصطلاح بیان دارد که دیسک از موقعیت خود خارج شده که درست نیست. دیسک ها به کمک رباط ها، عضلات و خود مهره ها در جای خود محکم نگه داشته شده اند. 

اصطلاحاتی همچون بیرون زدگی، فتق، برآمدگی و افتادگی این وضعیت را بهتر توصیف می کنند. در این مشکل، دیسک از جای خود حرکت نمی کند بلکه ناحیه کوچکی از پوسته خارجی و سفت آن ضعیف شده و یک برآمدگی به وجود می آید. 

هنگامی که ماده ژله مانند دیسک در تماس با دیگر ساختار ها مخصوصا رشته های عصبی قرار می گیرد علائمی همچون موارد زیر از راه می رسند: