علت فلج شدن بعد از عمل دیسک گردن ممکن است آسیب به نخاع در طول جراحی دیسک گردن باشد. اگر این اتفاق بر اثر قصور پزشکی رخ دهد، بیماران می توانند برای صدماتی همچون درد و هزینه ی عمل درخواست غرامت کنند.
عمل دیسک گردن یک جراحی تهاجمی و برگشت ناپذیر است و می تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد. این عمل زمانی انجام می شود که بیمار یک ضربه شدید به گردن را بر اثر حوادثی مانند تصادف با موتور سیکلت، سُر خوردن یا آسیب ورزشی تجربه کرده باشد.
در این حوادث ممکن است ساختارهایی مانند مهره ها یا دیسک های بین مهره ها، عصب ها، رگ ها یا حتی نخاع در ستون فقرات یا اطراف آن دچار آسیب شوند. عمل دیسک گردن، نوعی جراحی ست که آسیب وارد شده به این ناحیه را تثبیت می کند تا درد بهبود یابد و از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
هدف این جراحی، تثبیت گردن برای جلوگیری از فلج شدن است. به طور کلی، عمل دیسک گردن، یک جراحی پیچیده و گاهاً خطرناک است. این عمل مراحل زیادی دارد و برخی از مراحل آن به عصب های اصلی و یا حتی به خود نخاع بسیار نزدیک می شوند.
در عمل دیسک گردن چه اشتباهاتی باعث فلج شدن میشوند؟
مهره های گردن، کوچکتر و ضعیف تر از مهره های سینه یا کمر هستند. بنابراین، فضا و استخوان کمتری بین مهره ها و نخاع وجود دارد. برخی از آسیب ها زمانی رخ می دهند که جراح بخشی از استخوان را برمی دارد تا برای پیچ ها و وسایل تثبیت مهره ها فضا باز کند.
صدمات دیگر ممکن است زمانی ایجاد شوند که پیچ ها یا وسایل تثبیت قرار گرفته در بین مهره ها، نخاع را سوراخ کرده و به آن آسیب برسانند. موفقیت عمل دیسک گردن همچنین به نظارت دقیق بر بیهوشی بیمار بستگی دارد. تیم بیهوشی باید فشار خون و پرفیوژن بیمار را تحت نظر داشته باشد. پرفیوژن به معنای نظارت بر مایعات خروجی (خون، ادرار) و مایعات ورودی (مایعات تزریقی یا خون اهدایی) می باشد.
انجام این امور می تواند نخاع را به خطر بیاندازد و در حین جراحی آن را در معرض آسیب قرار دهد. خطای جراحان، شایع ترین علت فلج می باشد. این خطاها زمانی رخ می دهند که جراح پیچ را در زاویه اشتباه قرار دهد یا به شدت و بیش از حد حفاری کند و به نخاع آسیب وارد کند. این آسیب ها ممکن است باعث شوند بیمار برای همیشه از ناحیه گردن به پایین فلج شود.
آشنایی با عمل دیسک گردن
عمل دیسک گردن ممکن است از ناحیه جلو یا عقب گردن انجام شود. این عمل در واقع دو جراحی جداگانه می باشد که به طور همزمان در یک جراحی انجام می شوند. در اولین مرحله، دیسکتومی و لامینکتومی انجام می شود. دیسکتومی، خارج کردن مواد ژله مانند بین مهره هایی است که ممکن است آسیب دیده باشند یا به نخاع یا عصب هایی که از نخاع منشأ می گیرند، فشار وارد کنند.
این مرحله شامل خارج کردن تمام دیسک یا بخشی از آن می باشد که به عنوان بالشتک در بین مهره ها عمل می کند. سپس لامینکتومی انجام می شود. لامینکتومی نوعی جراحی است که در آن بخشی از لامینا یا استخوان پشت مهره ها خارج می شود.
دومین مرحله جراحی، جوش دادن است. در این مرحله پُل، وسیله یا ماده مورد نظر در شکاف ایجاد شده با عمل دیسکتومی قرار می گیرد. این ماده می تواند سیمان جراحی، دیسک پلاستیکی، پیوند استخوان، فلز یا یک شیء دیگر باشد. جراح ممکن است بخواهد مهره بالا را به مهره پایین متصل کند. زمانی که پُل یا فاصله دهنده در جای مناسب قرار بگیرد، دو مهره و وسیله به هم پیچ می شوند یا در محل انجام لامینکتومی قرار می گیرند.
این کار باعث تثبیت و بی حرکتی مهره هایی می شود که ممکن است منجر به درد یا آسیب احتمالی به نخاع شوند. تکنیک های زیادی برای انجام عمل دیسک گردن وجود دارد، اما روند کلی جراحی دیسک گردن به این صورت است.
دکتر حسام عبدالحسین پور، جراح و متخصص جراحی مغز و اعصاب
